Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
rozkładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozkładaćam, rozkładaća, rozkładaćają, rozkładaćany {{/stl 8}}– rozłożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozkładaćżę, rozkładaćży, rozkładaćzłóż, rozkładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkładać się – rozłożyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przybierać pozycję leżącą; kłaść się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmęczony rozłożył się na tapczanie. Potknął się i rozłożył jak długi. Dziewczyny rozłożyły się na kocu leżącym na trawie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkładać — 1. Rozłożyć coś na czynniki pierwsze «analizować coś w sposób przesadnie drobiazgowy»: Cały szwadron przyjaciółeczek czeka na nią w kawiarni, gdzie chętnie rozłożą na czynniki pierwsze całe jej życie emocjonalne. Cosm 9/1999. 2. Rozłożyć ręce,… … Słownik frazeologiczny
rozkładać — → rozłożyć … Słownik języka polskiego
rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… … Słownik języka polskiego
słać — I ndk XI, ślę, ślesz, ślij, słał, słany książk. «wyprawiać, kierować kogoś dokądś; przekazywać coś komuś w jakiś sposób; wysyłać, posyłać» Słać swaty do kogoś. Ślij czym prędzej gońca! Urzędy słały pismo za pismem. Napisał, że śle już pieniądze.… … Słownik języka polskiego
biwak — m III, D. u, N. biwakkiem; lm M. i 1. «obozowanie, zwykle w namiotach» Biwak harcerski. Biwak nocny. Biwak pod gołym niebem. Spędzić niedzielę na biwaku. 2. «miejsce obozowania, obóz» Rozkładać się biwakiem. Zwijać biwak … Słownik języka polskiego
biwakować — ndk IV, biwakowaćkuję, biwakowaćkujesz, biwakowaćkuj, biwakowaćował «rozkładać biwak; obozować» Harcerze biwakują nad jeziorem. Wojska biwakują w lesie … Słownik języka polskiego
butwieć — ndk III, butwiećwieje, butwiećwiał «o substancjach organicznych: rozkładać się w obecności tlenu pod wpływem bakterii i grzybów; murszeć, gnić, psuć się» Zboże butwieje. Butwiejące pnie, rośliny … Słownik języka polskiego
dekomponować — ndk IV, dekomponowaćnuję, dekomponowaćnujesz, dekomponowaćnuj, dekomponowaćował, dekomponowaćowany «powodować dekompozycję, zmieniać kompozycję czego, zmieniać układ składników jakiejś całości; rozkładać» Dekomponować tekst (odczytu, sztuki… … Słownik języka polskiego
demontować — ndk IV, demontowaćtuję, demontowaćtujesz, demontowaćtuj, demontowaćował, demontowaćowany «przeprowadzać demontaż, rozkładać na zespoły lub części; rozbierać, rozmontowywać» Demontować stare maszyny fabryczne. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
